มาตรา ๗๐๐* ถ้า
ค้ำประกันหนี้อันจะต้องชำระ ณ เวลามีกำหนดแน่นอนและเจ้าหนี้ยอมผ่อนเวลา
ให้แก่ลูกหนี้ ผู้
ค้ำประกันย่อมหลุดพ้นจากความรับผิด เว้นแต่ผู้
ค้ำประกันจะได้ตกลงด้วยในการผ่อนเวลานั้น
ข้อตกลงที่ผู้
ค้ำประกันทำไว้ล่วงหน้าก่อนเจ้าหนี้ผ่อนเวลาอันมีผลเป็นการยินยอม
ให้เจ้าหนี้ผ่อนเวลาข้อตกลงนั้นใช้บังคับมิได้
ความในวรรคสอง มิ
ให้ใช้บังคับแก่กรณีผู้
ค้ำประกันซึ่งเป็นสถาบันการเงินหรือ
ค้ำประกันเพื่อสินจ้าง เป็นปกติธุระ
*มาตรา ๗๐๐ วรรคแรกและวรรคสองเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ (ฉบับที่ ๒๐) พ.ศ.๒๕๕๗ ประกาศในราชกิจจานุเบกษา เล่ม ๑๓๑ ตอนที่ ๗๗ ก หน้า ๑๕
วรรคสาม เพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ (ฉบับที่ ๒๑) พ.ศ.๒๕๕๘ ประกาศในราชกิจจานุเบกษา เล่ม ๑๓๒ ตอนที่ ๖๓ ก หน้า ๓๐
วันที่ ๑๔ กรกฏาคม ๒๕๕๘